Robert Hofsteede,  dinsdag 15 november 2016

 

We hebben de afgelopen maanden helaas een aantal keren mee moeten maken hoe verwoestend het natuurgeweld kan zijn. Beelden van verwoeste eeuwenoude steden, pittoreske dorpjes, monumenten, wegen en bruggen stemmen triest. Zelfs bergen zijn op sommige plaatsen opengespleten. Veel is onherstelbaar beschadigd en er is heel veel persoonlijk leed, in het ergste geval met verlies van familie of vrienden maar ook door de invloed van alle schade op de gemeenschap in de plaatsen waar het nog bruiste van leven. Er zijn nog steeds mensen die slapen in sporthallen of caravans en kinderen die niet meer in hun dorp naar school kunnen. Naast de menselijke tragedie leggen de aardbevingen van de laatste tijd pijnlijk bloot hoe belangrijk de schijnbaar onnodige bureaucratische regelgeving is. Nieuw gebouwde woningen vallen als kaartenhuizen in elkaar terwijl andere fier overeind blijven. Betonnen constructies die ‘a la norma’ gebouwd zouden moeten zijn kunnen de eerste de beste schok niet aan en maken flatgebouwen en scholen instabiel en onveilig.

In 1627 werd een eerste decreet uitgeschreven, na een grote aardbeving in Campania, waarin bouwvoorschriften worden vastgelegd, bijvoorbeeld het verplicht maken van een fundering. In de loop van de daaropvolgende bijna 300 jaar zien we steeds meer aangescherpte regels, niet zelden nadat het weer een keer helemaal fout is gegaan na een of meerdere aardbevingen. Inmiddels is heel Italië opgedeeld in zones die het risico op een aardbeving aangeven en deze zones bepalen welke bouwnormen er in acht moeten worden genomen. Het wrange is dat wanneer we deze kaart bekijken de hoge risicogebieden allemaal precies daar liggen waar het de afgelopen maanden mis is gegaan.

Het verleden heeft bewezen dat het vroeg of laat ook daadwerkelijk fout gaat in die betreffende regio’s. Dan kun je maar beter heel goed, maar dan ook echt heel erg goed, voorbereid zijn. Natuurlijk heeft het geen zin om te zitten afwachten tot het een keer mis gaat, maar wanneer je degelijk bouwt en je have goed verzekert hoeft het niet slecht af te lopen. En we moeten vooral leren van de lessen, wat te denken van het document dat uit de archieven van Rome is opgediept waaruit blijkt dat precies 400 jaar geleden in Amatrice een aardbeving eenzelfde vernietigende kracht had en dat het dorp toch op exact dezelfde plek is herbouwd. Toen wisten de mensen niet beter, nu hebben we het voordeel van de wetenschap en laten we die vooral gebruiken.

Dan toch maar de regels die het bouwproces schijnbaar vertragen toepassen en extra maatregelen die de eigenaren en de bouwers heel veel geld kosten voor zaken die we niet altijd direct terugzien. Het gaat dan om de dikte van de wapening in het beton, ringbalken, verbindingen die starheid bevorderen en andere maatregelen die juist de flexibiliteit vergroten. Voor een normale woning van 150 vierkante meter moet je rekenen op ongeveer 25.000 euro aan aardbevingsbestendige constructies. Dat is voor nuchtere Nederlanders en Belgen niet altijd te begrijpen maar we proberen ze in ieder geval te wijzen op hoe extreem het land kan zijn. Het risico op een aardbeving is nou eenmaal reëel, maar hoeft zeker niet te leiden tot schade. En wat is is een investering van 25.000 euro als daarmee je huis, met over het algemeen een waarde van een veelvoud van dit bedrag, goed wordt beschermd. Dit geldt voor mensen die voor nieuwbouw of restauratie van een oud object kiezen. Voor de groep huizenzoekers die een reeds bewoonbaar huis willen is het uiteraard van belang een huis te kopen dat aantoonbaar volgens alle regelgeving gebouwd of verbouwd is. ItaliaCasa is vanzelfsprekend goed op de hoogte van deze zaken en begeleidt haar klanten daarbij. We hebben er in het dagelijks leven regelmatig behoorlijk last van maar in dit geval zouden we zeggen ‘lange leve de bureaucratie’, die heeft ook heel recent vele levens gered en gebouwen behoed voor schade of instorting.

En wanneer je dan goed hebt gebouwd, hoe zorg je er vervolgens voor dat wanneer het onverhoopt toch mis dreigt te gaan, je bezit in ieder geval goed is beschermd? Natuurlijk begint het met regelmatig onderhoud en controles van je huis op scheuren of verzakkingen. Klemmende deuren bijvoorbeeld kunnen wijzen op een abnormaliteit met een veel grotere oorzaak. Veel kun je zelf en een specialist laten komen kost nooit veel en geeft wel zekerheid. Daarnaast is verzekeren een pre, de Italiaanse maatschappijen doen daar heel ingewikkeld over want ja, het risico is wel heel erg groot en dat wordt een op een op de verzekerde afgewimpeld. Er bestaan offertes met een eigen risico van 60.000 euro, een maximaal te verzekeren bedrag voor huis en inboedel van 500.000 euro en dan ook nog voor maximaal één jaar waarbij de maatschappij het recht heeft om een volgend jaar te weigeren. Dat is de omgekeerde wereld lijkt ons, immers verzekeraars zijn ervoor om risico’s te verzekeren en niet om zich te onttrekken aan de maatschappelijke plicht om mensen te beschermen. Toch zijn er voldoende eenvoudige en betaalbare oplossingen om je bezit te verzekeren, wij helpen daarbij graag de juiste weg te vinden.