Een verloren vriendin

Twee vriendinnen groeien samen op in een Italiaans dorpje. Wanneer Guilia op haar achttiende besluit te vertrekken, blijft Anita achter. Een prachtig portret van Italië in de twintigste eeuw. De twee vriendinnen Giulia en Anita, geboren op dezelfde dag, groeien samen op in een Italiaans boerendorpje. Hun leven is niet gemakkelijk: ze moeten hard werken in de zijdespinnerij en verdienen maar een paar centen. En dan besluit Giulia de heuvels van Piëmont te verlaten, alleen en zonder geld, zonder afscheid te nemen. Ze vertrekt naar New York om een nieuw leven op te bouwen. Anita blijft achter in Italië, en wordt in het verwoeste Europa geconfronteerd met de waanzin van de oorlog en het fascisme. Bijna vijftig jaar later besluit Giulia terug te keren naar haar geboortedorp. Hoe zou het leven van de mensen van wie ze hield verlopen zijn?

M.

* Bekroond met de Premio Strega 2019 *

Benito Mussolini. Waarom zou een succesvol schrijver een monumentale roman toevoegen aan de vele biografieën over ‘M’ waarin deze dictator en fascistenleider de hoofdrol speelt? Met het risico dat historici hun neus ophalen voor zo’n ‘vie romancée’? Om uiteenlopende redenen, waarvan de belangrijkste: wat blijkt Mussolini een intrigerend personage, zijn honger naar macht en seks, zijn opportunisme, zijn politieke instinct en leugenachtigheid. En wat slaagt de auteur er meesterlijk in feit en fictie naadloos te verweven, tot een narratief dat misschien beter dan een biografie in staat is de lezers inleving te bieden in een van de politieke hoofdrolspelers van de vorige eeuw. En daarmee ook impliciet een waarschuwing aan te reiken: zo ontstaat fascisme, zo kan het zich zomaar wortelen.

Altijd

Giulia is tweeëndertig en verdient meer geld dan ze kan uitgeven. Ze werkt bij een grote bank in Londen, heeft geen tijd voor zichzelf, en haar vriendschappen gaan niet verder dan social media en wat casual seks. Ze verlangt hartstochtelijk naar zingeving in haar leven. Wanneer de Brexit haar tot een keuze dwingt, besluit Giulia om terug te gaan naar haar geboortestad Milaan. Enerzijds is ze opgelucht dat ze een punt kan zetten achter haar verblijf in Londen, maar anderzijds beseft ze dat ze in Italië haar verleden onder ogen zal moeten komen. Want de heftige verhouding die ze tijdens haar studie had met een oudere getrouwde man, heeft ze nooit helemaal achter zich kunnen laten.

Verloren in Napels

De Amerikaanse Hedda en de Italiaanse Pietro vieren begin jaren negentig het studentenleven in een vervallen palazzo in de beruchte Spaanse wijk in Napels, die in deze roman geur en kleur krijgt in al haar vitaliteit en verval. Ze zijn straalverliefd op elkaar en houden alle twee van de stad, maar Pietro weet zich niet los te maken van de boerenfamilie waaruit hij afkomstig is en van het land dat zijn ouders met veel moeite voor hem hebben gekocht. En hij is al helemaal niet opgewassen tegen zijn moeder, die Hedda genadeloos afwijst. Een onvoorwaardelijke keuze voor Hedda is voor hem daarom onmogelijk, wat haar voor een dilemma plaatst: als Pietro er niet in slaagt uit de impasse te ontsnappen, moet ze op zoek naar een nieuw leven - maar dan zal ze Napels kwijtraken.

De menselijke maat

Fabbrico is een slaperig dorp tussen Parma en Bologna. Het telt een viertal straten te midden van uitgestrekte velden. Iedereen kent elkaar, en het lijkt alsof de inwoners nooit zullen ontsnappen aan een saai en rustig leven in de provincie. Tijdens een lange hete zomer ontstaat er een driehoeksverhouding tussen de jonge vrienden Anela, Davide en Valerio. Uiteindelijk besluit Valerio Fabbrico te verlaten, en in de jaren die volgen realiseren de drie vrienden zich wat de gevolgen zijn van de keuzes die ze in hun jeugd hebben gemaakt.

Waar ik nu ben

In "Waar ik nu ben' van Jhumpa Lahiri loopt een niet bij naam genoemde vrouw door een niet bij naam genoemde Italiaanse stad terwijl ze haar zelfgekozen eenzaamheid overpeinst. Ze voert haar dagelijkse bezigheden uit, en ondertussen observeert ze haar omgeving met behendigheid en elegantie. Ze ontmoet oude bekenden, spreekt haar vaste barista, en treft een ex-minnaar. Af en toe komt ze een vriend tegen op straat, de man van haar vriendin, en dan denkt ze bitterzoet, maar berustend, aan wat had kunnen zijn. "Waar ik nu ben' volgt deze soevereine vrouw door de seizoenen. Elk seizoen geeft ze meer prijs van wie ze is, waar ze vandaan is gekomen, waar ze echt naar verlangt. Ondertussen denkt ze na over wat je nou echt over iemand kunt weten – zelfs over jezelf.

Ik blijf hier

Hoe een dorp in de bergen zich verzet tegen zijn eigen verdrinkingsdood. Het in Trentino (Zuid-Tirol) gelegen Curon, Graun im Vinschgau in het Duits, is een plek op het breukvlak van de geschiedenis. Nadat Mussolini in 1923 aan de macht is gekomen wordt de bevolking het gebruik van hun moedertaal ontzegd. Het Duits wordt zelfs van de grafstenen gewist. Trina, studerend voor onderwijzeres, ziet zich aldus van haar toekomst beroofd. Ze trouwt met Erich, die zich verzet tegen de gedwongen italianisering van de regio en de aanleg van een dam die het dorp uiteindelijk onder water zal zetten. Sommigen richten hun hoop op nazi-Duitsland. Dit slaat in het dorp en ook in het gezin van Trina en Erich een diepe kloof.

De leeuwen van Sicilië

Wanneer in 1799 een aardbeving hun dorp verwoest, besluiten de broers Paolo en Ignazio Florio naar Palermo te verhuizen. Het zal het begin zijn van een ongelooflijke reis waarin de leden van de familie Florio tot de ongekroonde koningen van Palermo uitgroeien. Ze staan vandaag de dag nog steeds bekend als De leeuwen van Sicilië. Vanuit een klein handeltje in specerijen lukt het de broers om als tonijnvissers en metaalbewerkers een zakenimperium op te bouwen. Als Paolo's zoon Vincenzo Florio het geheim van de marsalawijn weet te ontsluiten, neemt hun macht en rijkdom een nog hogere vlucht.

Trotter Reizen Italië

Vanwaar komt de Spritz? Waarom brengt nummer 17 ongeluk in Italië? Wat betekenen al die handgebaren? Waar kun je de mooiste vespa-rondritten doen? Reizen Italië biedt een antwoord op al je vragen en geeft ontelbare ideeën voor verrassende uitstapjes.

Wegens vakantie gesloten

Volkskrant-correspondent Jarl van der Ploeg, wiens zomers zich al een leven lang in Italië afspelen, legt aan de hand van la bella stagione de Italiaanse volksaard uit. Waarom liggen linkse politici op Toscaanse stranden, terwijl die van rechts juist in Emilia-Romagna zonnen? Waarom drinken Italianen zo weinig tijdens hun strandfeesten en hoezo is de zee altijd leeg tussen een en vier 's middags? En, zeker niet onbelangrijk, waarom moet je op een Italiaans strand nooit naast een oud vrouwtje zonder smartphone gaan liggen?