Frank Scholtens,  donderdag 16 december 2021

 

Waarom een bouwval in een klein dorp ?
Waarom Duitsland en niet Frankrijk ?
Waarom wil je dit ?

Zomaar een lijstje van vragen die we bijna dagelijks gesteld krijgen. Iedereen blijkt wel te dromen van een romantisch huisje ergens op een idyllisch plekje. Maar tussen droom en daad en zit een hele grote vaak onoverbrugbare kloof, bestaande uit “ja maar”, “stel dat”, “eerst nog”, “als ik later groot”, die er voor zorgen dat de droom nooit uit komt.

Toen we er eenmaal achter kwamen dat je in Duitsland wel heel goedkoop een huis met grond kan kopen, kwamen wij uit de droomstand en al wakker wordende beseften we dat we een droom kunnen gaan verwezenlijken. Hiermee is dan ook gelijk één van de vragen beantwoord, in Duitsland kan je goedkoop droomhuizen vinden, in Frankrijk of België en zelfs Tsjechië zijn de huizen stukken duurder. We werden wakker toen we een hartstikke leuk boerderijtje vlakbij de Harz vonden voor 12.000 Euro, natuurlijk moest er veel gebeuren, maar het was wel bewoond geweest tot voor kort, en dat betekent dat je het kan benutten, zeker als je een beetje handig bent. Had het huis nabij de Harz bijna gekocht alleen al vanwege de plaatsnaam ““, omdat we zelfs oorspronkelijk uit Groningen (NL) komen leek het ons wel leuk te kunnen zeggen dat we weer een huis in Groningen hebben. Het huis had alleen geen grond, en is daarom is het verder niet doorgegaan.

Er zijn ook mensen die Duitsland maar een vreemde keuze vinden vanwege het klimaat en allerlei andere vooroordelen. Het klimaat is voor ons niet echt een probleem, van hitte houden we niet en qua zonnige dagen zitten we blijkbaar best goed, want we hebben al vele weekenden blakende zon gehad, terwijl het in NL stortregende. De meeste vooroordelen, zijn precies wat het woord al zegt, een vooroordeel, in werkelijkheid blijken dingen vaak heel anders en veel positiever.

De Duitsers zien ons Nederlanders overigens graag komen, toen we nog in de “droomhuis gezocht” modes waren, kregen we regelmatig persoonlijke brieven van burgemeesters om hun dorpen en huizen aan te prijzen. Ook werden (e worden) we door iedereen in Duitsland gesteund, zowel door personen als door instanties. Mensen vinden het geweldig dat het monumentale huis is gered van de ondergang, en proberen ieder op hun eigen manier ons hierin te steunen, hartverwarmend! Speelt natuurlijk ook mee dat we de taal kennen, wellicht zouden we in Frankrijk ook gesteund worden maar hadden we het niet begrepen vanwege de taal.

Is het leuk om altijd maar aan je droomhuis te moeten werken ? Ieder weekend is een klusweekend en iedere vakantie een klusvakantie. We hebben afgesproken dat het klussen geen verplichting moet worden, en tot nu toe werkt dat allemaal prima. We gaan ook wel eens gewoon relaxen en lekker in het bos lopen. Al betrap ik me er zelf vaak op, dat ik toch nog weer wat doe, vind het nu eenmaal leuk om te doen en kan niet erg lang stilzitten blijkt. Het is natuurlijk ook fijn om zelf dingen te creëren, en de bouwval langzamerhand te zien veranderen in een droompaleis. Je kan alles wel uitbesteden, maar daar zou ik een stuk minder lol aan hebben.

Het klussen zelf is dus onderdeel van de lol. Valt me ook wel op dat heel veel anderen (vooral mannen) dat ook erg leuk vinden, en heel graag een dergelijk klusweekend of klusvakantie houden. Lekker overdag klussen, en ‘s avonds gezellig biertje en lekker eten rond het kampvuur. Kennelijk geeft dat veel meer voldoening dan een beetje aan het strand hangen of voor de tent te zitten.

Dan is er nog een extra factor die ons drijft, we willen graag onafhankelijk worden. Je eigen waterput, je eigen stroom opwekken, zelf warmte opwekken, je eigen eten verbouwen, enzovoort. Klinkt allemaal heel idealistisch, maar als je goed nadenkt over alle keuzes die je doet, dan blijkt het allemaal helemaal niet zo ver gezocht. Gebruik je wilskracht en doorzettingsvermogen en je kan veel meer realiseren dan je zelf ooit voor mogelijk had gehouden. Dit project biedt ons de mogelijkheid dit langzamerhand allemaal te gaan doen.

Verder wil ik ook nog noemen, dat je zo ontzettend veel bijleert met zo’n project. Ten eerste leren we veel over Duitsland, de Duitse taal, de geschiedenis van het land en de streek. Omdat je werkt met de mensen aldaar leer je ook hun werkmethodes en gewoontes. Dan leren we ook nog van alles op het gebied van bouwen, vakwerk, leien, 1769 en 1912 bouwmethodes. Speciaal wil ik nog een even het noemen, waar ik inmiddels al zeer veel kunde heb opgedaan op het gebied van warmtetechniek. Kan zo de tentamens bouwkunde doen van dochterlief op de TU Delft.

En als laatste leren we natuurlijk ontzettend veel leuke en lieve mensen kennen in NL, BE, D die spontaan meehelpen met bouwen, klussen, koken, spullen en adviezen. Het oude Gasthuis wordt steeds meer een nieuw Gasthuis waar mensen elkaar (hernieuwd) ontmoeten en beter leren kennen. En dat is dus erg leuk om te kunnen bieden en mogen meemaken.

Dit artikel is eerder verschenen op de blog Bouwval Gezocht en Gevonden : .

is een blog over het ecologische opknapproces van een bouwval tot droomhuis in Wittgenstein (Duitsland) en de ervaringen als Nederlander in het buitenland.