en.wikipedia.org, zaterdag 13 januari 2018
Hoewel de
bevolkingsdichtheid van de Abruzzen de laatste decennia is toegenomen, ligt deze nog steeds ver onder het Italiaanse
nationale gemiddelde:
in 2008 123,4 inwoners per km2, tegen 198,8 inwoners voor heel Italië. Op provinciaal niveau is de bevolkingsdichtheid gevarieerd: vanaf 2008 is
de dichtstbevolkte regio met 260,1
inwoners per km2, terwijl
(in omvang het
grootste gebied) de minst
dichtbevolkte regio is met 61,3 inwoners per km2. Na decennia van emigratie uit de
regio is het meest opvallende kenmerk van de jaren tachtig de immigratie uit derdewereldlanden. De bevolkingstoename is het gevolg van een positieve
nettomigratie, aangezien sinds 1991 meer doden dan geboorten werden geregistreerd in de Abruzzen (behalve in 1999, toen het aantal gelijk was). In
2008 schatte het Italiaanse nationale instituut voor de statistiek
dat er
59.749 allochtone immigranten in de Abruzzen wonen, ofwel 4,5% van de
totale regionale bevolking.
De belangrijkste demografische onevenwichtigheid is de kloof tussen de bergachtige gebieden van het binnenland en de kuststrook. De grootste
provincie,
, ligt volledig in het binnenland
en heeft de laagste bevolkingsdichtheid. De verplaatsing van de bevolking van de Abruzzen vanuit de bergen naar de zee heeft geleid tot een
vrijwel
volledige verstedelijking van de hele kuststrook, vooral in de provincies
en
. De gevolgen voor het binnenland waren verarming, demografische veroudering
en achteruitgang als gevolg van het ontbreken van instandhoudingsmaatregelen. In de kuststrook is er een wirwar van accommodaties en
economische activiteiten met negatieve effecten voor het milieu. Het beleid van stimuleringsmaatregelen voor de ontwikkeling van de regio heeft
geleid tot de instelling van industriegebieden, waarvan sommige (Vasto, Avezzano, Carsoli, Gissi, Val Vibrata, Val di Sangro) echte vooruitgang
hebben geboekt, terwijl andere (Val Pescara, L' Aquila) na een eerste succes in moeilijkheden zijn geraakt. De industriële zones van Sulmona en
Guardiagrele zijn min of meer mislukt. Buiten deze industriële zones zijn landbouw en toerisme de belangrijkste activiteiten.
De auteur is Nederlandse docente klassieke talen en kenner van Italië. Fraaie, informatieve uitgave, eerste Nederlandse gids over deze streek, ter
voorbereiding en op reis, voor een breed publiek.
Lezersrecencie op Bol.com: Het boek vormde onze agenda voor onze vakantie naar Abruzzo. We hebben bijna elke route gereden. Op een enkeling na zijn
de routes goed in 1 dag te rijden. Veel mooie highlights, foto's en verhalen.
Links:
- kunst, cultuur en religie in de Abruzzen (Blog)
Dit werk van
valt onder een
. Gebaseerd op
. Vertaald uit het Engels door Jos Deuling