Wikipedia, zondag 21 januari 2018
Geografie
Calabrië grenst in het noorden aan Basilicata, in het westen aan de
en in het zuiden en oosten aan de
. De kustlijn strekt
zich uit over een lengte van 780 km. De
scheidt Calabrië van het eiland Sicilië.
Calabrië is bijna volledig bedekt door bergketens. In het zuiden liggen de Aspromonte (met de berg Cocuzza, 1955m) en de
bergketens van de Sila en Serre. In het noorden ligt het massief Pollino met de hoogste berg de Serra Dolcedorme (2267 m).
Calabrië wordt doorkruist door talrijke rivieren die echter in de zomermaanden geen water meevoeren. De langste rivier is de Crati, de enige rivier
die het hele jaar door water bevat. Onder de grootste meren bevinden zich de stuwmeren Lago di Cecita, Lago Arvo en Lago Ampollino.
Met name de zuidelijke gebieden van Calabrië worden herhaaldelijk blootgesteld aan aardbevingen als gevolg van het breukvlak bij Messina op Sicilië.
Op 5 februari 1783 werd het zuidelijke deel van Sicilië getroffen door een aardbeving, waarbij 300 dorpen werden verwoest en ongeveer 30.000 mensen
om het leven kwamen. De aardbeving van 1908 in Messina heeft Reggio Calabria bijna volledig verwoest.
Klimaat
Er zijn drie klimaatzones in Calabrië. Aan de Tyrreense Zee in het westen heerst een subtropisch klimaat met weinig regenval in de wintermaanden. De
Ionische Zee heeft een warm, droog klimaat met weinig neerslag.
Het is koeler in de hoogtes van de bergketens dan in de kuststreken, en in de
wintermaanden valt er sneeuw.
De gemiddelde temperatuur varieert van 7°C tot 15°C in januari en 26°C tot 34°C in juli en augustus,
afhankelijk van het gebied. Er is zelden vorst op de grond en de temperaturen kunnen in januari oplopen tot 20°C. In de zomer is de temperatuur ook
altijd hoger dan 30°C en bereikt vaak 40°C. Nachttemperaturen boven 25°C zijn normaal voor deze regio.
Droogte en bosbranden zijn in de zomermaanden
niet ongewoon. Calabrië heeft 320 dagen zon per jaar, waardoor het een van de zonnigste gebieden van Europa is.
Toerisme
Het toerisme in Calabrië neemt de laatste jaren toe. De belangrijkste toeristische attracties zijn de kust en de bergen. Aan de kust wisselen ruige
kliffen en zandstranden elkaar af. In vergelijking met andere Europese vakantiebestemmingen is de Calabrische kust nog niet volgebouwd met hotels.
Het zeewater in Calabrië is helder en er zijn voldoende toeristische accommodaties.
Keuken
De Calabrische keuken is pittig gekruid.
Gerechten:
- Cipolle di Tropea: zachte rode uien (speciale variëteit, beschermd volgens EU-regelgeving, uitsluitend geteeld rond Tropea)
- N' duja, een typische Calabrische warme worst (uitgesproken als N' du-scha of N' du-ja, afhankelijk van de regio)
- Pizza (oorspronkelijk afkomstig uit Zuid-Italië, in de "rest van Italië" pas sinds een jaar of 50 jaar bekend): Meestal groot, uit een stenen
oven en goedkoop (4 tot 6 €), deels ook verkrijgbaar als pizzapunten in bakkerijen.
- Er zijn vele variaties van pasta, in Calabrië heeft elke grotere plaats zijn eigen pastaspecialiteit.
- Mediterrane vegetarische voeding: aubergines, tomaten, paprika' s, uien (elke vegetariër kan in de meeste restaurants iets van zijn gading
vinden)
- Wilde zwijnen, champignons en kastanjes worden voornamelijk aangeboden in berggebieden, bijvoorbeeld in de dorpen van Sila.
- Visgerechten zoals zwaardvis, tonijn en zeevruchten zijn bijna uitsluitend verkrijgbaar in de kustplaatsen.
- In het algemeen kun je goedkoop eten in Calabrië: een espresso kost ongeveer 1 Euro en in
de snelwegrestaurants is de prijs voor een cappuccino ongeveer 1,50 €.
In dit boek vertelt Martin Simek (Praag, 1948) hoe hij in Calabrië (de zuidwestelijke punt aan de 'teen' van de 'Laars van Italië') is komen te
wonen. Hij boek bestaat uit 5 delen die semi-chronologische zijn ingedeeld in langere en kortere notities. Feitelijk begint het verhaal in 1974 in
Nederland om via Rome en de omgeving van Rome uiteindelijk uit te komen in Calabrië (1995 en verder). Overigens komt het leven in deze Zuid-
Italiaanse regio dus eigenlijk pas aan bod in het laatste deel van het boek. Dat maakt de reis er naar toe echter niet minder boeiend.
Links:
In oktober 2014 trokken Joep Otten en Jan Pieter Rondeltap vanaf Podere Cerale, hun boerenhoeve en bed & breakfast in Toscane, richting Zuid-Italië
om Calabrië te ontdekken. Wat ze ervan konden verwachten, wisten ze niet.
- Maak kennis met puur Zuid-Italië in Calabrië (Blog)
Dit werk van
valt onder een
. Gebaseerd op
. Vertaald uit het Duits door Jos Deuling